Fascination About بیماری سل کلیه

Fascination About بیماری سل کلیه

Blog Article

آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.

«مایکوباکتریوم آفریکانوم» شایع نیست اما علت قابل توجه ایجاد سل در بخش‌هایی از آفریقا می‌باشد.[۲۵][۲۶] «مایکوباکتریوم بوویس» یک علت شایع سل بود اما با ظهور شیر پاستوریزه تا حد زیادی این میکوباکتریوم را به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در کشورهای توسعه‌یافته از بین برد.

بیماری سلیاک غیر واکنشی: حدود ۳۰ درصد افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است پاسخ مثبتی به رژیم غذایی بدون گلوتن داشته باشند. این وضعیت که به عنوان بیماری سلیاک غیر واکنشی شناخته شده است و اغلب به علت رژیم غذایی حاوی گلوتن ایجاد می‌شود. بنابراین مهم است که با متخصص تغذیه همکاری کنید.

در‌حالی‌که تنها درمان اثبات‌شده برای بیماری سلیاک یک رژیم غذایی بدون گلوتن است، با‌این‌حال درمان کاملی نیست. افراد مبتلا به بیماری سلیاک اغلب ممکن است به طور تصادفی در معرض گلوتن قرار بگیرند که احتمالا باعث ایجاد علائم شدید می‌شوند.

اکثر افراد مبتلا به بیماری سلیاک هرگز نمی‌دانند که به این بیماری مبتلا هستند. در واقع آسیب به روده بسیار آهسته است و علائم آن بیماری سل در زنان قدر متفاوت هستند که می‌تواند سال‌ها بعد در فرد مبتلا تشخیص داده شود.

سل می‌تواند تبدیل به یک بیماری مزمن شده و باعث زخم‌های گسترده در نرمه فوقانی ریه‌ها شود. قسمت فوقانی ریه‌ها بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گریند.[۱۱] دلیل آن به‌طور کامل روشن نیست.[۱] شاید قسمت فوقانی ریه‌ها به دلیل جریان هوای بهتر[۱] یا خروجی ضعیف غدد لنفاوی بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند.[۱۱] خارج ریوی[ویرایش]

[۸۱] عفونت مجدد ممکن است موجب بیش از ۵۰٪ از موارد فعال شده مجدد در مناطقی که در آن سل شایع است، بشود.[۸۲] احتمال مرگ و میر ناشی از سل در حدود ۴٪ در سال ۲۰۰۸ بود، که کمتر از ۸٪ در سال ۱۹۹۵ است. شیوع[ویرایش]

در حدود ۹۰٪ درصد از افرادی که مبتلا به «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» هستند، عفونت سل نهفته بدون علامت دارند که گاهی اوقات ال‌تی‌بی‌آی نیز نامیده می‌شود.[۴۴] این افراد در طول عمر خود تنها ۱۰٪ شانس پیشرفت عفونت نهفته به بیماری سل فعال آشکار را دارند.

همچنین پیگیری توسط متخصص تغذیه برای کمک به سازگار‌شدن با یک رژیم غذایی سالم، مغذی و بدون گلوتن و تداوم چنین رژیمی مفید است. اگر روده‌ی کوچک شما به شدت آسیب دیده‌باشد، پزشک ممکن است استروئید‌ها را برای کنترل التهاب روده به شما توصیه‌کند. استروئیدها می‌توانند علائم شدید بیماری سلیاک را کاهش‌داده در‌حالی‌که التهاب روده نیز بهبود می‌یابد.

شاید اجتناب از گلوتن سخت باشد اما مواجه شدن با این بیماری سخت‌تر از نخوردن گلوتن است.

مصرف داروهای کورتیکوستروئیدی موضعی یا تزریقی در درون پوست برای فرد مبتلا ، البته طبق نظر و تجویز پزشک متخصص

[۱۱۵][۱۱۶] در سال ۲۰۱۱، بسیاری از مکان‌های فقیر هنوز هم تنها به روش میکروسکوپی خلط دسترسی دارند.[۱۱۷]

● سایر داروهایی که خطر ابتلا به سل فعال را افزایش می‌دهند تا بیماری‌های زیر را درمان کنند:

داروی استنشاقی پالمیکورت نیز، ممکن است سرفه‌های شدید سل ریوی را به طور موقت کاهش دهد، ولی اگر درمان کامل نشود، داروها اثرگذاری خود را از دست می‌دهند.